چای کوهی یا چای چوپان یا گل پهپووک
چای کوهی یا چای چوپان یا گل پهپووک
چای کوهی دارای ساقه چوبی، کوتاه و کرک‌دار؛ گل‌های خوشه ای به رنگ صورتی یا ارغوانی و پوشیده از کرک وپرزهای بلند، به رنگ سبز تا بنفش می‌باشد. این گیاه در بین کرمانج های خراسان شمالی بنام گل پهپووک شناخته می‌شود.
اثر دارویی
چای کوهی به عنوان مسکّن برای ناراحتی‌های گوارشی استفاده می‌شود . این گیاه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است. چای کوهی بازکننده قولنج‌ها و بازکننده عادت ماهانه در زنان و مدر بول که متلاشی‌کننده سنگ مجاری ادراری و صفراوی است. خوردن این گیاه می‌تواند اخلاط بلغمی غلیظ بدن را که در شش‌ها یا امعاء یا رحم متمرکز شده‌اند دفع سازد. همچنین خوردن معجون چای کوهی و عسل قوای جنسی را بهبود می‌دهد.
این گیاه با خاصیت آرامش بخشی، آنتی باکتریال است و در دفع سنگ کلیه، دردهای مفصلی، رماتیسمی، سردرد، سرگیجه و دردهای عصبی و ناراحتی‌های معده و روده با منشأ روانی مفید است. این گیاه ضدتشنج و ضدمیگرن بوده و با تقویت سیستم ایمنی بدن در درمان سرماخوردگی ها مؤثر است. همچنین این گیاه در درمان بی خوابی، نقرس، حساسیت، گرفتگی روده بسیار مؤثر است. این گیاه که به صورت گل‌های پنبه‌ای بنفش رنگ در مناطق کوهستانی در ارتفاعات ۱۹۰۰ تا ۳۳۰۰ متری از سطح دریا رشد می‌کند دارای خواص فوق‌العاده‌ای است. بهترین شیوه مصرف این گیاه دم کرده آن است. بهترین زمان استفاده از این گیاه تا شش ماه پس از چیدن آن است و بعد از این مدت بهتر است از اسانس آن استفاده شود.
مصرف چای کوهی برای زنان باردار مضر بوده و ممکن است موجب سقط جنین شود و افراد دارای مزاج گرم از این گیاه کمتر بنوشند و با داروهای دیگر مصرف نمایند زیرا خوردن زیاد چای کوهی ادرار را خون آلود می‌کند.
میزان مصرف و طرز تهیهٔ چای کوهی
چای کوهی را در آب جوش ریخته و با قاشق خوب به هم بزنید. آن گاه بگذارید مدت ۲۰ دقیقه بماند تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و میل کنید. این چای، یک نوشیدنی خوش رنگ، خوش‌مزه و دل چسب است که در شب‌های سرد پاییزی و زمستان، پس از یک روز کار و تلاش با ایجاد آرامش و رفع خستگی، انرژی از دست رفته را به شما بازمی‌گرداند.
